okumak Şems-Mevlana Dostluğu - Benlik Duvarından Kerpiç Koparmak internet üzerinden

Bir dere kiyisinda yüksek bir duvar vardi. Duvarin üstüne de, susamis dertli bir kisi çikmisti. Suya ulasmasina, susuzlugunu gidermesine o duvar engel oluyordu. Ansizin suya bir kerpiç parçasi atti. Suyun sesi, bir sevgilinin sesi gibi tatli idi. O adam, suyun sesini duymak için duvardan kerpiç koparip suya atmaya basladi. Sudan da “Ey Insanoglu!” diye ses geliyordu. “Böyle kerpiç atmaktan sana ne fayda var?” Adam cevap verdi: Ey su! Bu atistan benim için iki fayda vardir. Birinci fayda: Benim suyun sesini duymamdir. O ses, susuzlara rebab sesi gibi pek tatli gelir. Su sesi, Israfil'in sesine benziyor. Ölü bile bu sesten dirilmededir. Yahut da o ses, ilkbahar günlerindeki gökgürültüsüne benziyor. Bu ses yüzünden baglar, bahçeler güzellesir. Yahut da o ses, kiyamet gününde Peygamber Efendimizin asilere erisen sefaat nefesi gibidir. Yahut da o ses, Yâkub'un ruhuna ulasan, Yusuf'un güzel ve latif kokusu gibidir. Ikinci fayda: Koparip attigim her kerpiçle duvar alçaliyor. Bu varlik duvari yüksek bulundukça, bas egmeye yani secde etmeye engel olur. Bu toprak bedenden kurtulmadikça, egilip ab-i hayata secde etmek ve ondan doya doya içmek imkâni yoktur. Bu varlik duvari üstünde bulunanlardan kim daha fazla susamissa duvarin tasini, kerpicini o daha çabuk koparir atar.” (Mesnevî, b. 1192, 2, 1214)